Danny: Huurbaas Love N Joy De Weaze

Danny verhuurt kamers op de Weaze, de rosse buurt van Leeuwarden

Danny is exploitant van kamerverhuurbedrijf Love N Joy. Zoals de naam doet vermoeden, zijn dit geen studentenkamers, maar verhuurt hij op de Weaze kamers ten behoeve van prostituees. Hoe is het om in die branche te werken? Waar loopt Danny tegenaan? En is het zo anders dan wat de gemiddelde ondernemer doet? We vroegen het de Leeuwarder ondernemer. Van hem krijgen we een kijkje in zijn leven. Een leven dat hij ook zal toelichten in zijn boek ‘Hoerenjong’.

De grote vraag: hoe kom je in dit vakgebied terecht?
‘Ik ben zelf geboren in de rosse buurt van Utrecht, op een bootje op het Zandpad. Mijn moeder zat ook in het vak, zodoende ben ik rond die wereld blijven hangen. Ik heb inmiddels de positieve en de negatieve kanten van het wereldje meegemaakt. Voor mij is het heel normaal, omdat ik erin ben opgegroeid, maar ik besef mij goed dat andere mensen het niet normaal vinden.’

Er hangt een bepaalde obscuriteit rond het onderwerp en het wereldje. Wat merk je daar zelf van?
‘Vooral naar instanties toe merk ik dat. Het is voor mij bijvoorbeeld moeilijk om via de bank een hypotheek te regelen. Mensen om mij heen; het onbegrip van mijn branche is iets waar ik altijd tegenaan loop. Ik word vaak weggezet als pooier en mensen hebben er een cliché beeld bij.’

Hoe weerleg je dat onbegrip?
‘Ik leg uit dat ik gewoon een ondernemer ben. Ik betaal netjes mijn belasting en ik probeer die meisjes juist te beschermen tegen pooiers en loverboys. Ik voldoe ook aan de hele hoge eisen die gesteld worden en ik heb vergunningplicht. Het is eigenlijk een heel normaal bedrijf. In dit geval gaat het om dames die een bepaald vak uitoefenen waarvan, wanneer je het aan de medemens vraagt, nooit iemand gebruik van maakt. Ondertussen gaat er wel veel geld in om. Daar sta ik in principe buiten. Ik verhuur gewoon die ruimte waar dat toegestaan is.’

Je bent dus gewoon een ondernemer. Hoe ziet een normale werkdag er voor jou uit?
‘Het varieert. De ene dag begin ik ’s ochtends vroeg met de administratie. Andere dagen ben ik aan het klussen, omdat er iets kapot is of dat er onderhoud moet plaatsvinden. Verder heb ik regelmatig contact met de gemeente en andere instanties waar ik mee te maken heb. ’s Avonds kan het voorkomen dat er beschonken mensen binnenkomen, dus doe ik ook een stukje beveiliging. Mijn werkdag is heel gevarieerd en is iedere dag anders.’

Wat doe je graag in je vrije tijd?
‘Nou, ik hou er nog steeds van om op stap te gaan. Lekker eten, barretje pakken. Ik ga ook wel naar clubs en naar festivals zoals Promised Land en Psy-Fi. Ondertussen ben ik een boek aan het schrijven. Over mijn leven, hoe het is ontstaan dat ik in deze branche werk en hoe ik ben opgegroeid. Het boek begint dus in de rosse buurt in Utrecht en leidt tot de dag van vandaag. Er is heel wat in mijn leven gebeurd en ik heb wel bijzondere dingen meegemaakt.’

Kun je daar iets over toelichten?
‘Ja, dat zal ik doen in mijn boek. Het wordt wel een boeiend boek. Niet iedereen die mij kent, kent mijn levensverhaal. Voor een buitenstaander is het zeker interessant om te lezen hoe het is om in de rosse buurt te zijn geboren en daarna wel een normaal bestaan probeert te creëren. Ondanks dat ik nu wel in de branche werk, heb ik hele andere ambities en ben ik ook bijvoorbeeld onderhoudsmonteur geweest.’

Dat komt je natuurlijk goed van pas bij het onderhoud van de pandjes. Eigenlijk voer je een normaal beroep uit in een branche die niet als normaal wordt beschouwd.
‘Ja, ik vind het zelf heel normaal wat ik doen. Ik sta er ook 100% achter. Het is alleen jammer dat mijn werk altijd geassocieerd wordt met criminaliteit. Ik ben dan ook voorvechter voor het zuiver maken van de branche. Er zijn natuurlijk landelijke regels, maar politici maken regels vanaf de zijlijn. Ik ben het dus niet eens met het landelijke beleid. De huidige regels klinken allemaal leuk, maar in de praktijk werkt het niet. Daar heb ik mijn eigen visie op, maar ik ben helaas een persoon waar niet snel naar geluisterd wordt, omdat ik er een eigen belang in heb.’

Waar doel je op met een zuivere branche?
‘Een branche vrij van criminaliteit, loverboys en pooiers. Dat moet verbannen worden. Net als illegaliteit. Ik heb bijvoorbeeld al sinds 2001 mijn officiële vergunning. Er is in principe heel veel illegale prostitutie en in mijn ogen wordt daar te weinig aan gedaan. Als er iets over de branche in het nieuws is, is het ook altijd negatief.’

Je hoort inderdaad nooit in het nieuws dat na controle is gebleken dat pandjesbazen de vergunningen steeds beter op orde hebben.
‘Klopt, en ik vind het ook niet erg dat er controles zijn. Juist in deze branche is dat belangrijk. Ik heb mijn vergunning allemaal op orde, maar op de hoek van de straat zie je dan wel tippelaarsters staan. Dat kan dan allemaal wel? Blijkbaar wordt dit gedoogd.’

Wat vind je eigenlijk het mooiste aan het vak?
‘Het mooiste is misschien ook wel het wrangste in mijn vak: het feit dat ik meerdere dames heb kunnen bevrijden van loverboys en pooiers. Ook in samenwerking met de politie. ‘Mooiste’ is misschien niet de juiste woord, maar als mens voelt dat wel goed om iemand te helpen uiteindelijk een eigen bestaan te kunnen opbouwen.’

Is alle prostitutie in Leeuwarden legaal?
‘Op de Weaze wel. Er is echter genoeg illegale prostitutie. Als je het internet erop naleest, dan kun je op zoveel adressen betaalde seks krijgen. Ik geloof dat er 650 officiële vergunningen in Nederland zijn, maar er zijn misschien wel 60.000 adressen waar je betaalde seks kunt krijgen. Maar dit gebeurt allemaal op plekken buiten de rosse buurten om. Ik vind dat dit keihard aangepakt moet worden. Er zou net zo’n aanpak moeten zijn als bij wietplantages. Oprollen en een poster op het raam: ‘Weer een illegaal bordeel opgerold’. Daar moeten de vreemdelingendienst, de sociale dienst, de belastingdienst en andere instanties gewoon bovenop zitten. Het liefst met snelrecht veroordelen.’

En de bezoekers van dat soort bordelen?
‘Bezoekers zouden ook strafbaar gesteld moeten worden. Op die manier zou je een hele grote slag slaan om illegale prostitutie uit te bannen.’

Is het gemakkelijk om legale van illegale prostitutie te onderscheiden?
‘Dat is een heel grijs gebied, maar dat zou heel makkelijk opgelost kunnen worden met een keurmerk van de gemeente. Of dat je een sticker of een certificaat op de deur krijgt met ‘Wij zijn een legaal bedrijf’. Als een klant niet zo’n sticker aantreft, weet hij dat hij het risico loopt geconfronteerd te worden met de politie. Ik ben ervan overtuigd dat we op deze manier illegale mensenhandel en prostitutie kunnen inperken. Je zit dan wel weer met privacywetgeving. Maar in hoeverre ga je mensen beschermen die, tegen betaling, minderjarige meisje gebruiken of misbruiken.’

Een tijdje geleden heb ik een documentaire gezien over de Wallen, waarin ze meeliepen met artsen en vrijwilligers die zorg verleenden aan de prostituees. Hoe is dit in Leeuwarden geregeld?
‘In Leeuwarden is er bijvoorbeeld een inloopspreekuur bij Fier en bij de GGD. Op zich zijn dat soort dingen best goed geregeld in Leeuwarden. De dames hebben veel mogelijkheden. Mochten ze iets nodig hebben, ben ik ook een aanspreekpunt. Uit menselijk oogpunt help ik ze. Het is niet mijn wettelijke plicht, maar het voelt wel als mijn morele plicht. Uiteindelijk verhuur ik enkel de kamers aan de dames, zodat zijn hun vak kunnen uitvoeren.’

Tja, je bent in principe gewoon een ondernemer. Als je werk ter sprake komt, hoe leg je dat dan uit aan de mensen?
‘Ik schaam me niet voor mijn vak, ik sta er 100% achter. Maar ik leg het wel eens uit als: ik verhuur kamers. Zodoende heb ik wel eens de vraag van iemand gehad of ik niet een kamer voor zijn dochter had. Hij wilde er zelfs rijkelijk voor betalen. Ik heb het maar duidelijk uitgelegd: Geloof me, je wilt bij mij niet een kamer voor je dochter huren, haha. Uiteindelijk ontkom je er niet altijd aan en moet je toch echt uitleggen wat je doet.’

Tot slot: Je boek gaat ‘Hoerenjong’ heten. Wanneer kunnen we het verwachten?
‘Ik ben nog druk aan het schrijven, dus ik weet eigenlijk nog niet wanneer hij uitkomt. Wanneer ik klaar ben, begint het proeflezen en ga ik er inhoudelijk met de uitgever naar kijken. Dus ik kan nog niet zeggen wanneer ‘Hoerenjong’ uitkomt.’

Tekst: Johan Weitenberg
Beeld: Simon van der Woude