Oog in oog met het virus: Een gesprek met Rob Dijkstra over afgelopen maanden

Rob is 23 jaar eigenaar van Miedema Optiek en Oogzorg. Voordat hij de winkel overnam van zijn vader was hij ook te vinden in de winkel. In al die jaren heeft hij veel meegemaakt, maar een pandemie

Schrok je toen alles dicht moest?
‘Ja, maar ik berustte er ook in. Het is iets waar niemand iets aan kan doen, maar iedereen wel overkwam. Het gaf me een soort saamhorigheidsgevoel. Gelukkig bestaan we al een tijdje en hebben we wel een buffer opgebouwd; we kunnen wat hebben.’

Wist je na het aankondigen van de intelligente lockdown meteen wat je moest doen?
‘Door mijn beroep als optometrist weet ik gelukkig automatisch veel van hygiëne. Ik heb tijdens mijn opleiding veel geleerd over hygiëne en besmettingsgevaar. Toen het werd uitgelegd, had ik meteen een goed beeld van waarom de maatregelen genomen worden. Het eerste weekend na de persconferentie ben ik meteen met mijn vrouw naar de bouwmarkt gereden om plexiglazen platen te kopen. We hebben samen de hele zondagmiddag hier lopen klussen om de winkel veilig te maken voor de klanten en voor ons.’

Dan waren jullie er mooi op tijd bij, die platen waren al snel uitverkocht!
‘Ja, klopt. Ik heb collega’s gesproken die voor honderden euro’s aan plexiglas hebben moeten kopen, wij waren nog geen dertig euro kwijt voor de hele winkel. We hebben er meteen over nagedacht en het weekend zijn we aan het experimenteren geweest. Eerst hebben we gekeken naar een verplaatsbaar scherm, op de voet van een oude ventilator. Dat werkte niet dus zijn we verder gaan zoeken. Nu hangt er bij elke werkplek een plexiglazen scherm.’

Hoe zagen de eerste weken er toen uit?
‘De eerste weken heb ik alleen in de winkel gestaan. Ik wilde een veilige werksituatie voor mijn werknemers garanderen. Juist door alleen in de winkel te staan kon ik de regie in eigen beheer houden. Hierdoor kon ik direct de protocollen testen. Ik heb meteen de website en onze Facebook aangepast, om aan te geven dat alles alleen op afspraak kon. Oogzorg hebben we zo weinig mogelijk gedaan, omdat je met oogzorg vaak heel dicht bij elkaar zit. Om mijn personeel niet onnodig het huis uit te laten gaan ben ik hier een aantal weken alleen aan het werk geweest.’

Dat moest saai zijn geweest!
‘Ja, na een paar weken dit zo gedaan te hebben, merkte ik dat er steeds meer afspraken op een dag kwamen. In het begin was ik alleen maar in de ochtend geopend, maar na een tijdje kwamen er zoveel afspraken bij dat dat niet meer haalbaar was. We hebben toen overleg gehad en afgesproken dagelijks met twee man in de winkel te gaan staan. Ik wil mijn personeel zo goed mogelijk beschermen. Dus hoe korter zij blootgesteld worden aan de andere mensen, hoe beter.’

En nu?
‘We zijn nu weer normaal geopend, maar nog wel met dezelfde maatregelen. We werken alleen op afspraak, gebruiken nog steeds de schermen en wassen vaak onze handen. Natuurlijk waren we altijd al bezig met hygiëne, het is mooi om te zien dat het belang bij klanten ook speelt.’

Heb je het weer zo druk als voor de maatregelen?
‘Nog wel drukker. Mensen hebben volgens mij het gevoel dat ze veiliger geholpen kunnen worden bij de kleinere zelfstandige kwaliteitszaken. Verder merken we ook vaak dat mensen bij ons langs gaan om hierdoor een bezoekje aan de oogarts in het ziekenhuis te vermijden. Natuurlijk moeten we ze nog steeds doorsturen als we wat vinden, maar omdat ik optometrist ben kan ik wel een vooronderzoek doen.’

Wat is een optometrist eigenlijk?
‘Als optometrist heb je een andere opleiding, een hbo-opleiding. Je leert het oog nauwkeuriger te analyseren en je kunt oogziektes herkennen. Na een optometrisch onderzoek kan ik uitsluitsel geven of het probleem vanzelf weggaat, of er een bril nodig is, of dat de patiënt meteen doormoet naar het ziekenhuis, soms zelfs met spoed. Het komt niet heel vaak voor, maar als het moet rijden we de klant zelf naar het MCL.’

Wat blijft je bij van afgelopen maanden?
‘We hebben gemerkt dat we hele loyale klanten hebben. Mensen hebben gebeld of stuurden berichtjes om te vragen hoe het met ons ging. In het begin staken alle mensen die hier kwamen mij een hart onder de riem. Iedere klant zei toen wel dat ze het leuk vonden dat we er nog voor ze waren en dat ze het fijn vonden om hier binnen te komen.’

‘Nu ik met mijn vrouw niet meer even weg kan, breng ik veel tijd met haar door in en om ons huis. We kunnen gelukkig heel goed samenwerken. Ik ben heel gelukkig met zo’n lieve en relaxte vrouw. Ze leest deze krant ook, dus dit laatste mag je nog wel wat meer aandikken hoor!

Dit artikel verscheen in Oogwenk (editie 1, 2020), de krant van Miedema Brilmode en Oogzorg

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *