Een nieuwe column van Jan Willem Schoot: Verkiezingstijd

Als je Jesse Klaver hoort zeggen dat de kinderopvang gratis moet worden dan weet je één ding zeker en dat is dat het weer verkiezingstijd is.

De periode dat alle volksvertegenwoordigers een grote glimlach opzetten en zich voordoen als Sinterklaas. De talkshows worden gevuld met politici die elkaar naar de mond praten en als de laatste vijf minuten ingaan nog even een stevige statement maken.

Den Haag is een soort Disneyland, een plek waar iedereen in een pak loopt en zich voor doet als een fictief figuur. Lacht, fietst, zwaait en geen idee meer heeft wat er buiten de hekken van het park afspeelt. Iedereen probeert zieltjes te winnen met gevatte opmerkingen en door zo menselijk mogelijk over te komen.

Ik zie Grapperhaus al grapjes maken over een coronaproof huwelijksfeest, Hugo die al zijn successen nog even opnoemt terwijl hij in de weerspiegeling van de ogen van Eva Jinek zichzelf aankijkt. Ik heb gewonnen in de lijsttrekkersverkiezing van het CDA, ik heb ervoor gezorgd dat de druk op de zorg verlaagd is door het tempo van het vaccineren te verlagen, ik heb ervoor gezorgd dat er in één dag 120.000 extra vaccins waren door een nieuwe rekenmethode.

Grootse plannen worden gepresenteerd die na de formatie terug te vinden zijn in de grootste prullenbak van ons land. Ik denk dat alleen het OMT, de IC-artsen en de farmaceuten geen problemen hebben met de keuze op het verkiezingsformulier.

De versplintering is een feit; er komen weer meer partijen bij en ik vraag me af waarom er geen partij is die de P.V.H.G.V heet. De partij van het gezond verstand zou al mijn twijfels weghalen. Gewoon nuchtere mensen, die denken in mogelijkheden en oplossingen. Die snappen dat mensen behoefte hebben aan perspectief en dat ook binnen een jaar bieden. Mensen die snappen dat polderen met artsen direct resulteert in ethische dillema’s waar je niet meer uitkomt.

Iedereen weet dat het lastig is om 17 miljoen meningen te moeten vertegenwoordigen en dat vragen we ook niet. Het oneens zijn met een ander is iets wat we moeten koesteren in dit land, zolang we maar het vertrouwen hebben dat ook Disneyland af en toe in lockdown kan gaan waardoor de acteurs hun pak moeten opbergen en een kijkje gaan nemen in de echte wereld.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *