Corona heeft er flink ingehakt bij de dames van plezier. Op 15 maart om 18.00 uur moesten alle deuren op de Weaze dicht. Het plezier was verdwenen en de dames bleven verslagen achter. De meeste dames konden terug naar huis, maar er was ook een groep die achterbleef in Leeuwarden. Met voedselbonnen heeft de gemeente de achtergebleven dames geholpen. Een heel goed gebaar, maar eigenlijk schrijnend. Voedselbonnen doen mij denken aan een periode ver achter ons waar opa en oma over hebben verteld. Ook ik als exploitant heb dames, waar ik kon, ondersteund. Verder is er geen enkel vangnet voor de dames, dus het is logisch dat ze op creatieve wijze zelf probeerde wat te verdienen.
Ondanks corona is de prostitutie doorgegaan. Underground! Hiervan zullen de gevolgen nog lang (on)zichtbaar blijven. Rutte zei dat iedereen geholpen zou worden. Iedereen behalve de prostitués, die toch al in het verdomhoekje zitten. Er zou toch twintig jaar na de legalisatie wat veranderd moeten zijn? Niks is minder waar. Ja, wat er veranderd is, zijn de plichten! Maar rechten zijn ver te zoeken. Nu discriminatie toch al het gesprek van de dag is, zou hier ook eens goed naar gekeken moeten worden. Ook het leven van een prostituee doet er toe. Gelukkig is de heropening van de sector twee maanden vooruit geschoven. Dat er een wezenlijk belang gediend wordt door de dames werd als snel duidelijk toen Love n’ Joy 1 juli om exact 00.00 uur de deur weer open deed. Er stonden al veel bezoekers te wachten toen we zijn gaan aftellen. 5, 4, 3, 2, 1 en we zijn weer geopend.
De bezoekers stroomden binnen en de anderhalve meterregel was nauwelijks te handhaven. Het was ook moeilijk te verkopen aan de bezoekers. In de hal anderhalve meter afstand houden alsjeblieft! Maar als u de kamer binnenstapt, mogen alle standjes weer. Wel vragen de dames eerst naar uw gezondheidstoestand. Bent u gezond, kom dan maar lekker binnen. Mondkapjes, als u dat wil mag het, maar het hoeft niet. Een vreemde wereld, maar gelukkig zijn we weer open.
Danny
