Directeur Natuurmuseum Fryslân Froukje Hernamdt: “Wij zijn geen kindermuseum, maar een familiemuseum”

Sinds februari dit jaar heeft Natuurmuseum Fryslan een nieuwe directeur: Froukje Hernamdt! Hoog tijd om Froukje eens goed te leren kennen. We spreken met haar af in de Voogdenkamer van Natuurmuseum Fryslân.

Ik vind het altijd een makkelijke beginvraag, maar: kun je jezelf eerst eens voorstellen?

Ik ben Froukje Hernamdt en werk sinds 1 februari 2022 als directeur van Natuurmuseum Fryslân. Ik vind het een ontzettend leuke baan en ben er heel erg blij mee. En wat ik ook altijd leuk vind om te vertellen: we zitten hier in de Voogdenkamer. Vroeger zat in dit pand het Nieuwe Stadsweeshuis en in deze kamer vergaderden de bestuurders.

Ik groeide op in Stadskanaal, waar ik op de havo zat. In de jaren tachtig zat in het museumgebouw de Muziekpedagogische Academie, wat later het conservatorium aan de Eewal is geworden. Daar heb ik mijn opleiding gevolgd. Maar op een van de open dagen ben ik hier, in deze ruimte, geweest en dat was mijn eerste bezoek aan het gebouw.

Ik heb een tijd in de muziek gewerkt en in 2006 werd ik wethouder in de gemeente Littenseradiel. Na het wethouderschap ben ik bij de Friese Milieu Federatie gaan werken, waar ik voor meerdere groene organisaties aan de slag ging. Daar heb ik mij met name gericht op thema’s als natuurinclusieve landbouw en biodiversiteit.

Hoe kom je bij een functie als deze? Heb je gesolliciteerd of ben je voorgedragen?

Net zoals ieder mens op deze wereld heb ik gesolliciteerd!

En toen je werd aangenomen en terugkwam in deze ruimte: kreeg je dan ook een flashback?

Ja, zeker! Maar ik kwam hier in de tussentijd ook regelmatig. Ik ging naar tentoonstellingen en vergaderde hier ook wel eens. Ik ben het museum altijd blijven zien.

Een soort rode draad door je leven?

Ja, zeker. Het is ook erg leuk en ik werk hier met veel plezier!

Ik zie het ook gelijk aan je. Je begint oprecht te stralen wanneer je het over je werk hebt. Wat maakt het zo leuk?

Ik vind de combinatie van natuur en cultuur, de dingen die ik belangrijk vind, erg fijn. En onderwerpen als klimaatverandering, biodiversiteit, de spanning tussen natuur en landbouw: dat zijn wel problemen van deze tijd. Het is belangrijk dat wij een rol kunnen spelen in het bewust maken van kinderen van hun eigen rol in het behoud van onze planeet.

Nu met de opening van de tentoonstelling over de T. rex komen er ouders met hun kinderen of pakes en beppes met hun kleinkinderen. Ik vind het gewoon prachtig. Daarnaast zitten we op een mooie plek in de stad en werk ik met een heel fijn en betrokken team. Hier komt alles voor mij bij elkaar.

Zijn er dan ook jongeren die een tentoonstelling bezoeken en enthousiast weggaan?

Er was laatst een volwassen man in de zaal die vertelde dat hij zich door een bezoek aan het Natuurmuseum is gaan verdiepen in de natuur. En nu is hij boswachter bij Staatsbosbeheer! En er was hier laatst een groep studenten van Hogeschool Van Hall Larenstein. Toen ze weggingen, zeiden ze dat ze hier stage willen lopen.

Het museum spreekt tot de verbeelding. Ook al heb je niets met de natuur: hier wordt iedereen een beetje verrast. En aan alles koppelen we leuke, interactieve activiteiten.

Activiteiten?

Ouders lezen een tekst wat langer, maar kinderen hebben wat minder geduld. Zij kunnen dan een spelletje of speurtocht doen. Zonder dat ze het merken, leren ze dan ook iets. Voor de tentoonstelling over de T. rex delen we bijvoorbeeld maskers met tanden uit. Daar krijg je een quiz bij.

Voor elke vraag die je goed hebt, plak je een tand op het masker. Tijdens de herfstvakantie liepen er door de stad allemaal kinderen met maskers. Dat was echt heel leuk om te zien.

In combinatie met de boswachter en de stagiaires lijkt mij dat een heel mooi compliment.

Dat is het ook zeker! De afgelopen twee weken (op het moment van schrijven, red.) hebben we tienduizend bezoekers gehad. En dat is ook echt heel erg veel voor een museum als het onze. En ben je wel eens in de onderwaterattractie geweest?

Vroeger, in mijn tijd, was er eentje waar je onderdoor kon lopen.

We hebben er nu eentje waarbij je in een karretje zit. Het leuke daarvan is: we denken aan de kinderen, maar het is echt voor elke doelgroep leuk. Ik ben er zelf een aantal keer in geweest en bij de laatste rit zag ik nog steeds nieuwe dingen. We zijn geen kindermuseum, maar een familiemuseum.

Volgend jaar bestaat het museum honderd jaar. Hoe gaan jullie dat vieren?

We hebben allemaal leuke extra activiteiten rondom de T. rex, zoals een speurtocht en workshops. Mochten mensen dit verhaal lezen en dat leuk vinden: kijk even op de website – en reserveer! Want we denken dat het heel erg druk wordt.

Verder hebben we volgend jaar een uitgebreid programma. We houden leuke acties voor bezoekers en starten onze vriendenclub opnieuw op, maar wat misschien nog wel het leukste is: buiten de schoolvakanties om zijn wij elke donderdag gratis te bezoeken.

Wij vinden namelijk dat iedereen de kans moet krijgen naar een museum te gaan. Wanneer je het niet wilt doen is dat ook goed, maar het mag niet zo zijn dat je het je niet kan veroorloven. We schrijven ook scholen aan, gaan samenwerken met PIER21 en bij voedselpakketten van de voedselbank komt een folder. Zo hebben we allemaal samenwerkingsprogramma’s, ook met gemeentes.

In de zomer organiseren we een groot familieprogramma, in de meivakantie zijn er allerlei activiteiten en in de herfstvakantie is er een heel programma over plastic soep. Kortom: we gaan het volgend jaar goed vieren!

3 Reacties op “Directeur Natuurmuseum Fryslân Froukje Hernamdt: “Wij zijn geen kindermuseum, maar een familiemuseum””

  1. Interessant om te lezen. Mijn grootvader, Gerrit Bosch, in de volksmond Fugeltsjebosch genoemd, was een van de initiatiefnemers van de oprichtiers van het museum. Zijn collectie opgezette dieren vormde de basis voor de collectie. Zelf ben ik in totaal 6 jaar werkzaam geweest in het museum. Daarna Milieuwetenschappen en Wiskunde gestudeerd. Afgestudeerd op o.a. natuurontwikkeling van kwelders. Ik had de eer om met de toenmalige preparateur mee te helpen met het prepareren van het grote potvisskelet in de hal. Tijdens de tentoonstelling over giftige dieren moest ik geregeld terugdenken aan o.a. mijn tijd dat ik een aantal jaren hagedissen heb gekweekt en bestudeerd. Over dit onderwerp heb ik destijds vele lezingen mogen geven.

    1. Gerrit Bosch heeft in de jaren 60 waarschijnlijk ook een tijdje in Gytsjerk gewoond. Hij had een kamer bij de moeder van de kunstenaar Koos Reinsma. Wij woonden er schuin tegenover. Ik heb als kind vaak een dood vogeltje aan de deur afgegeven.

      Pieter van der Werff

      1. Ik kom uw reactie nu pas tegen. Dank voor de informatie. Hij heeft inderdaad in Gytsjerk gewoond.Dat hij een kamer huurde bij de moeder van Koos Reinsma, wist ik niet. Dank voor de informatie, ik zal het ook doorgeven aan mijn moeder.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *