De vakantie is weer achter de rug. In mijn geval betekende vakantie drie weken heerlijk door Friesland en rond het IJsselmeer met de zeilboot. Voor mij geen lange rijen op Schiphol, maar een kwartiertje onderweg naar de boot, inladen en meteen het vakantiegevoel.
Ik heb weer veel steden en dorpen aan het water bezocht en genoten van wat ze bijzonder maakt: de schaal, de gastvrijheid en de bijzondere omgeving. Fryslân (en trouwens ook West-Friesland) is prachtig door de combinatie van water, open landschap en mooie stadjes en dorpen.
Heerlijk om iedere dag weer buiten te zijn, te zeilen en ’s avonds aan te meren in een leuke plaats en daar wat vertier te zoeken. Dat het op het water steeds drukker wordt neem ik graag op de koop toe.
Naast het landschap en het water zijn levende, vitale steden en dorpen van levensbelang voor Fryslân. Juist die kernen zorgen voor een leefbare, sympathieke omgeving waarin het goed toeven is. Er zijn natuurlijk zorgen over stads- en dorpscentra. Overal zie je dezelfde problematiek van minder detailhandel, behoefte aan veranderende functie, meer nadruk op verblijfskwaliteit door onder andere vergroening en minder verkeer.
Er wordt hard gewerkt om de centra aantrekkelijk te houden. Die aantrekkelijkheid is niet alleen nodig in de zomer, maar ook in de winter. Wil Fryslân een levende provincie zijn, dan zijn leefbare kernen essentieel.
Eigen inwoners zijn misschien nog wel belangrijker dan toeristen, want zij maken die leefbaarheid, niet alleen door een actieve gemeenschap te zijn, maar ze kunnen met hun hun gedrag ook voorzieningen maken en breken. Als niemand meer het zwembad bezoekt, dan zal het gaan sluiten. Het is met winkels en horeca niet anders.
Het begint met onszelf; we moeten investeren in onze eigen omgeving. Koop lokaal!
