Column Daniël Joe: Liefde buiten Leeuwarden

De datingperiode vóór Tinder: kent u het nog? Ik wel. Zo’n tien jaar geleden zat ik ergens halverwege de havo in de schoolkantine mijn broodje pepersalami te eten en te luisteren naar mijn dolenthousiaste klasgenoten die vertelden wie ze allemaal op Hot Or Not en Tinder tegenkwamen.

Vol vrolijkheid vertelden vrienden aan mij dat ze hun ‘perfecte’ match tegen waren gekomen, om vervolgens na twee weken zoenen en handjes vasthouden bij de eerstvolgende Tindermatch precies hetzelfde te vertellen. En dat soort verhalen kunnen vertellen? Dat wilde ik ook.

 Daarom downloadde ik Tinder en Hot Or Not op mijn telefoon, zocht ik mijn allermooiste spiegelfoto’s en zwoelste selfies. Na het typen van een paar flauwe grappen en leuke feitjes over mijzelf begon ik vrolijk allerlei mensen naar rechts te vegen. Maar na ontelbaar veel vind-ik-leuks en groene hartjes gebeurde er iets onverwachts: helemaal niets. Friese dames hadden geen interesse in mij. En dat is in al die tien jaar eigenlijk altijd zo gebleven.

Om de een of andere bijzondere reden speelt mijn liefdesleven zich altijd buiten de Friese grenzen af. Mijn exen wonen in Groningen, Brabant, Overijssel, Utrecht en Noord-Holland. En de Tindermatches met wie ik het gezellig had, woonden onder andere in Zuid-Holland, Drenthe, Limburg of zelfs België. Ik weet niet wat het is.

Friese Tindermatches had ik wel, maar die zijn op één hand te tellen. Een voorbeeld daarvan is Leonie, met wie ik op school heb gezeten. Destijds vonden we elkaar ontzettend leuk, maar is er niets gebeurd. En nu, op Tinder, was het mijn kans. Zij single, ik single: wat kan er misgaan?! Ik stuurde een “Hey, ken ik jou niet ergens van?”, met een lachende emoji en wachtte vol spanning op haar antwoord.

Niets.

En wat doe je dan als schrijver? Dan schrijf je er maar verhalen over voor je werk. Ik mag overigens niet klagen, want inmiddels heb ik een paar ontzettend fijne dates met een superleuke meid achter de rug. En de volgende staat alweer gepland! Maar: ook voor haar moet ik iets meer dan een uur reizen.

Niet dat ze dat niet waard is, maar ergens verlang ik wel weer terug naar vroeger en de tijd vóór online daten. Dus ik denk dat ik mijn Tindermatch maar ga vragen of ze wil zoenen achter het fietsenhok. Dan kan ik daarna bij al mijn vrienden óók opscheppen dat ik de perfecte match ben tegengekomen.  

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *