Tot in de vroege uurtjes op de dansvloer staan of met je vrienden aan de bar hangen; ToBerch was dé plek waar de jeugd en jongvolwassenen uit Burgum en omstreken zich in het weekend verzamelden. Vanaf de jaren ’70, tot zo’n 20 jaar geleden. Samen met oud-eigenaar Henk Kooi maken we een ‘trip down memory lane’ en duiken we in de geschiedenis van deze Burgumse bar-dancing.
‘Mijn hele leven heeft zich afgespeeld in de discotheek,’ trapt Henk (nu 67) af. ‘Ik begon op mijn 18e als DJ in Jennifeu, in Drachten. Daar draaide ik vier avonden in de week plaatjes, die we toen nog aan elkaar praatten met aan- en afkondigingen. Op drukke avonden waren daar zo’n 1800 bezoekers en als DJ was je natuurlijk best wel een beetje ‘de man’, dus dat vond ik een prachtige tijd.’
Geweldig en spannend; een eigen discotheek
ToBerch aan de Schoolstraat in Burgum werd in 1968 geopend door Goos Olivier, die het na twee jaar verkocht aan Bert Pijper. ‘Die heeft het een poos gerund, maar kreeg er na verloop van tijd steeds minder zin in,’ vervolgt Henk. ‘Met de komst van Quatrebras liepen de bezoekersaantallen terug en raakte ToBerch een beetje in het slop.’ In 1984, Henk was toen 28 jaar, besloot hij ToBerch over te nemen van Bert Pijper.
‘Het leek me geweldig, een eigen discotheek. Maar ook heel spannend natuurlijk, want zou het wel slagen? Ik stapte eigenlijk in een zaak die niet liep. Maar, ik besloot de gok te wagen.’ Met geld van de bank werd ToBerch helemaal verbouwd. ‘Zo hebben we de dansvloer dieper gemaakt en het interieur helemaal aangepakt. Ik wilde er vol voor gaan en zag echt potentie in ToBerch.’
En dat bleek al gauw terecht, want eigenlijk liep het vanaf de start meteen goed. ‘Ik bleef voor de zekerheid nog een jaar werken bij Jennifeu, dan had ik altijd iets om op terug te vallen. Achteraf bleek dat helemaal niet nodig, want we draaiden in ToBerch als een trein.’
Prachtige nachten met oud en nieuw
In de ‘gloriedagen’ waren er op zaterdagavond zo’n 700 á 800 bezoekers. ‘Dat was makkelijk bij te houden voor ons, want bij binnenkomst kreeg je een genummerde kaart van de portier, waarop de bestelde drankjes werden genoteerd. Zo konden we precies zien hoeveel mensen er binnen waren geweest.’ Op een gemiddelde vrijdagavond was het beduidend minder druk, maar wel gezellig.
‘We zijn ook nog een poos op zondag open geweest, maar dat was geen succes.’ Wat wél een succes was, was het openen van ToBerch op oudjaarsnacht. ‘Dat mocht vroeger niet. Ik was met oud en nieuw altijd de hele nacht aan het checken of er geen gekke dingen gebeurden op straat. Er hing natuurlijk allemaal jeugd rond en die vraten van alles uit. Ik bedacht dat dit ook anders kon; laat ze naar de discotheek gaan, dan zijn ze mooi binnen, vermaken ze zich en zorgen ze niet voor overlast.’
Henk diende een aanvraag in bij de gemeente en kreeg toestemming om, als enige in de regio, de deuren te openen. ‘We mochten open vanaf 0.00 en dan tot een uur of 06.00, soms wel 08.00 ’s ochtends. Prachtige nachten, waarbij de tent bomvol stond. Later volgden steeds meer gemeenten waar de discotheken met oud en nieuw open mochten.’
Natuurlijk gebeurde er ook weleens wat in ToBerch. ‘Elke periode had zijn eigen charme en ook zijn eigen moeilijkheden. Zo werden er nog weleens wat ruzies tussen Noardburgumers en Garypers in en rondom ToBerch uitgevochten. Maar ach, dat hoorde er ook allemaal bij.’
Vanuit zijn liefde voor discotheken en het nachtleven kocht Henk in 1990 ook nog de discotheek Silver Shadow in Haaksbergen. ‘Een hele mooie, grote discotheek. Maar dat was al gauw niet leuk meer; veel te ver weg, 180 km vanaf Burgum. Die heb ik na een paar jaar dus weer verkocht en ik besloot het alleen bij ToBerch te houden.’
Mooie nieuwe bestemming
Geheel volgens de landelijke tendens kwam begin jaren 2000 de klad in het discotheek-leven. ‘Je zag het overal; bezoekersaantallen liepen terug. De jeugd ging niet meer op stap zoals we gewend waren. Ik begon dus na te denken over het stoppen met ToBerch.’
Gelukkig was de discotheek gevestigd in de winkelstraat van Burgum en kon er een mooie nieuwe bestemming voor de grond gevonden worden. ‘Vaak zie je dat discotheken volledig worden afgebroken en er niks van over blijft, omdat ze gevestigd zijn op achteraf gelegen plekken. Samen met de eigenaar van ‘t Luifeltje, onze buurman, maakten we een plan en is er op de grond extra ruimte gekomen voor ’t Luifeltje en een groot winkelpand met appartementen erboven. Ik vond het heel fijn dat er een alternatieve invulling aan ons plekje gegeven kon worden.’
Het is inmiddels alweer 20 jaar geleden dat de deuren van ToBerch voorgoed sloten. Henk kijkt er met een fijn gevoel op terug. ‘Ik heb het altijd prachtig gevonden, de muziek, de mensen, alles.’
