Column Greetje: Kaas

Al jaren kom ik iedere week trouw bij de kaashandel op de markt. Van Dijk Kaashandel wel te verstaan. Want kaas… haal je van de markt. Zoals ik hoop dat je brood bij de bakker haalt.

Wij doen een beetje ouderwetse ruilhandel. Ik breng wat brood met mijn busje en neem wat kaas mee terug. We betalen elkaar er wel voor, maar eigenlijk is het om het even. Maar ja, we hebben dat geld nou eenmaal, dus laten we het dan ook maar gebruiken. Soms stop ik de medewerkers van de kaashandel wat lekkers toe, een andere keer is het andersom. Gewoon, omdat we het leuk vinden en omdat het kan.

Deze keer kreeg ik wel iets heel bijzonders toegestopt: een hoekje van de allerlaatste kaas die van wijlen Gjalt van Dijk heeft ingekocht. De kaashandel bestaat zeventig jaar en daarom werd op Opa’s geboortedag dit bijzondere stuk kaas aangesneden door de dochters en kleinkinderen die het bedrijf voortzetten.

Ik kende Gjalt persoonlijk niet zo goed, maar zijn dochter wel. Wij werken beide hard in ons familiebedrijf en dat schept een band. We maken veel van hetzelfde mee. Leuke dingen, maar ook vervelende dingen die niemand ziet, maar die je wel te verkroppen hebt. Terwijl het alledaagse leven gewoon doorgaat en de gasten wel graag een stukje kaas op hun verse boterham willen hebben. Het is fijn dat je dan een ‘mattie’ hebt die begrijpt wat je bedoelt en die je mooie verhalen aan wilt horen en luistert naar je ellende. Neem maar van mij aan: een eigen (familie)bedrijf hebben, is een passie en het mooiste wat er is, maar je maakt ook veel moeilijke dingen mee en die hang je natuurlijk niet aan de grote klok, maar je wilt ze wel delen. Gedeelde smart is nou eenmaal halve smart.

Hoe bijzonder is het, in een wereld waar steeds meer familiebedrijven ten onder gaan, dat er drie  jaar na zijn overlijden, nog een stuks kaas van Gjalt ‘verkocht’ wordt? Met genoeg tegenslagen hebben ze gevochten voor de zaak en iedere zaterdag staan de klanten rijen dik op de Waag.

Het is bijna zonde om het stukje kaas op te eten, maar we doen het toch. We proosten op die ouwe en op de nieuwe generatie, want Gjalt zal trots op ze zijn en van boven met plezier kijken hoe dit familiebedrijf nog fier overeind staat en een voorbeeld voor vele anderen kan zijn! Bijzonder mooi!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *