Hij oogt ontspannen, al draaien zijn dagen momenteel op volle toeren. Sinds april is Ömer Dörtgöz volledig eigenaar van zowel Big Ben als restaurant Spiezz. “Voorheen deden mijn compagnon en ik ieder ons eigen deel, nu ligt alles bij mij. Dat zijn lange dagen, maar ik geniet.” Wat ooit begon als bijbaantje groeide uit tot veel meer. We spreken deze bevlogen ondernemer over zijn grootste passie: Horeca.
Van Turkije naar Leeuwarden
Ömer werd geboren in Turkije, maar kwam als vijfjarige naar Leeuwarden. “Ik ben hier opgegroeid,” vertelt hij. “Ik heb op de LTS gezeten en daar een diploma als automonteur gehaald.” Toch bleek de praktijk anders dan de droom. Eenmaal afgestudeerd besloot hij het erbij te laten. “Daarna ben ik de detailhandel in gegaan, maar dat was het ook niet voor mij.”
Toeval in de horeca
Wat hij wél wilde, wist hij toen nog niet. Maar in 1997 kwam de horeca op zijn pad. Zijn allereerste bijbaan was hier, bij Big Ben. “Ik had geen horeca-ervaring, maar ik vond het meteen leuk. Na een paar jaar wilde ik iets anders en ben ik via de toenmalige eigenaar van Big Ben in Scheveningen beland. Daar heb ik vijf jaar op de boulevard gewerkt.”
Maar Leeuwarden bleef trekken. Terug in de stad opende hij zijn eigen tapasrestaurant, ook in De Weerd. “Dit hebben we vier jaar lang geprobeerd, maar het liep niet zoals gehoopt.” Wat volgde was een periode van zoeken: callcenters, andere branches, van alles wat. “Toch bleef de horeca aan me trekken. Het zit gewoon in me.”
Twee zaken, één roer
In 2010 begon hij weer in de horeca, onder meer bij De Salon (nu De Brass). In 2019 werd hij mede-eigenaar van Big Ben én Spiezz. Sinds dit voorjaar staat hij er alleen voor. “Ik weet eigenlijk niet waar mijn hart meer ligt,” zegt hij. “Big Ben is gezellig, daar worden gasten vrienden. Bij Spiezz ben ik meer de gastheer. Het zijn twee heel verschillende werelden.”
Zijn dagen zijn strak ingedeeld. “Ik begin vaak rond 11:30 uur bij Big Ben. Dan is het nog rustig, dus heb ik tijd voor bestellingen en administratie. Rond etenstijd ga ik naar Spiezz. Als het daar dan weer wat rustiger wordt, begint het bij Big Ben pas echt.” Zijn dagen zijn lang, hij gaat door tot na middernacht. “En dat voor een ochtendmens,” lacht hij.
Een bedrijfsleider staat op termijn wel op de planning. “Nu kan het nog, ik heb geen gezin, dus ik kan me volledig richten op de zaak. Maar uiteindelijk wil ik vooral gastheer van Spiezz zijn en wat meer op de achtergrond treden bij Big Ben.”
De Weerd
Bijzonder is dat al zijn ondernemingen zich in dezelfde straat bevinden. “Sommige dagen kom ik er letterlijk niet uit. Ik woon boven de zaak en Big Ben en Spiezz zitten naast elkaar.” Toch voelt het niet beklemmend. Waar vroeger zijn carrière begon als automonteur heeft hij nu volledig het roer om gegooid: “Ik heb niet eens een auto.”
Zijn liefde voor de horeca? “Goede vraag. Dat vraag ik me zelf ook wel eens af,” zegt hij met een glimlach. “Het is alles: het contact met mensen, de energie. Als het er eenmaal in zit, komt het er nooit meer uit.”
Spiezz: kwaliteit aan het spit
Bij Big Ben begon zijn horeca-avontuur. Maar toch nam Ömer in 2019 samen met zijn compagnon ook Spiezz over. Over dit restaurant is hij enthousiast: “We werken met dagverse producten. Kwaliteit staat altijd voorop. Het moet goed zijn.” En dat terwijl het helemaal niet duur hoeft te zijn. “Je kunt bij ons à la carte bestellen, maar er is ook een all-in concept met drankjes.” De naam zegt het al, hier eet je de lekkerste spiesen. Maar ook de spareribs zijn favoriet bij de gasten.
Vrije tijd in beperkte mate
Ondanks de lange werkdagen pakt Ömer zo nu en dan wat vrije tijd. “Ik ben net begonnen met fitness, houd van wandelen, lezen, muziek en ga graag naar festivals. Dit jaar ga ik bijvoorbeeld naar Glemmer Beach.” Zijn boekenkast? Die staat vooral vol met zelfhulp- en managementboeken. “Ik haal er kleine inzichten uit die helpen om beter te leven en te werken.” En waar hij zelf gelukkig van wordt? “Ik ben gelukkig, elke dag ben ik blij dat ik wakker word.”
Een wijze raad voor de nieuwe generatie
Voor jonge ondernemers heeft hij een duidelijke boodschap: “Hard werken. Niet denken dat je een restaurant opent en daarna achterover kunt leunen. Je moet zelf het meeste doen.”
Tijdens het gesprek komt een van zijn medewerkers binnen om zelf even een potje te poolen. Ze pakt wat drinken en schenkt voor haar gast ook wat in. Ömer begroet haar met een brede glimlach en een grapje: “Hebben jullie nog niet genoeg gehad?” “Nee”, klinkt het: “Ik heb de hele nacht aan het spel liggen denken.” Het is duidelijk: bij Big Ben worden gasten én medewerkers goede vrienden.
