In gesprek met Eduard Rekker
De Stêd syn stim
Vind je het erg dat ik Fries praat? Dat is het eerste wat de Fryske Vlogger vraagt. Natuurlijk niet! Maar om het iedereen, van toerist tot trouwe Leeuwarder lezer, makkelijk te maken, hebben we dit gesprek toch maar in het Nederlands uitgetypt.
Wie is de Fryske Vlogger?
“De Fryske Vlogger is maar een onderdeel van me, mijn alter ego. Ik ben Eduard Rekker. 41 jaar, ik woon in Warten met mijn vriendin en twee kinderen. Ik maak video’s en muziek. Mijn hoofdtaak is eigenlijk video’s bedenken en ontwikkelen. Niet alleen als Fryske Vlogger. Maar we hebben een eigen bedrijf, Agoeie. Hier ben ik hoofd video. We verzinnen scenario’s en die voeren we uit. De Fryske Vlogger is daar onderdeel van.”
Hoe ben je begonnen als Fryske Vlogger?
“De Fryske Vlogger is iets wat ik alweer zo’n tien jaar doe volgens mij. Ik haw op ‘e sjoernalistykskoalle yn Zwolle studearre. En vanuit journalistiek punt ben ik de Fryske Vlogger begonnen. Eigenlijk is het bij Wâldnet al een beetje begonnen. Ik maakte video’s over nieuws, maar het praten met mensen vond ik leuker. Als ik bijvoorbeeld naar een kringloop ging, dan was het leukste de interviews met de mensen en niet zozeer de kringloop zelf.”
Hoe maak je het dan leuk?
“Dat is goed lústerje en sjen wêr’t it gesprek hinne giet.” De video ‘Boze vrouw op de markt’, die dreigt met advocaat Kappelhof is viral gegaan. Maar over het algemeen gaan mijn video’s over de gezichten van de stad. Ik Film de mensen die iedereen wel kent in de stad, maar zelf niet een praatje mee aanschiet. Zoals de jongen die je in het verleden vaak zag lopen met zijn konijn, Darryl. Ik geef juist die mensen een podium.”
Hoe ziet jouw week eruit?
“De Fryske Vlogger integreer ik in mijn andere werk. Ik heb geen standaard week eigenlijk. Gisteren moest ik naar Amsterdam om wat op te nemen. Ik wilde wat opnemen: ‘Wordt hier ook Fries gesproken in Amsterdam’. Vervolgens kwam de eerste de beste die ik tegenkwam uit Friesland, uit Mantgum en sprak dus ook Fries. Maar eigenlijk is het veel leuker hier wat op te nemen. Sommige mensen zeggen wel eens: Hij komt nooit uit Leeuwarden, maar hier heb je zoveel verschillende soorten mensen. Op elke hoek van de straat staat wel een bijzonder persoon.”
Geen normale week dus?
“Nee, ik ben hier vaak, maar dat verschilt heel erg. Mijn vlogs neem ik vaak ad hoc op. Dan denk ik, nu wil ik de straat weer op.”
Kriebelt het dan?
“Ja, soms wel. Ik heb er dan echt zin in. Het voelt niet als echt werken. Soms wel, dan denk ik: moet ik weer mensen aanspreken. Dat heb ik ook wel eens. Je hebt dan ook van die mensen die helemaal niet aangesproken willen worden. Maar om het op het Fries te zeggen: You get what you give.”
Je bent toch weer in het Nederlands aan het antwoorden.
“Ja, ik bin my wer oan it ferbrekken, mar dat hoecht net.”
Waar word je nou echt blij van?
“Ja, dat is in goede fraach. Ik ben vader, heb een vriendin en kinderen. Ik vind het wel heel fijn om leuke dingen te doen met de kinderen, daar word ik wel echt blij van. Als ondernemer ben ik druk, ik werk veel. Maar als ik dan echt even tijd heb voor de kinderen dan word ik daar wel heel blij van.”
Is het moeilijk, de balans vinden tussen privé en werk?
“Ja best wel. Tegenwoordig leg ik mijn telefoon ook gewoon weg thuis, anders blijf je bezig. Ik had bijvoorbeeld die YouTube Studio App, zodat ik kon zien hoeveel mensen er naar mijn video kijken. Maar ik keek er te vaak op, dus die app heb ik verwijderd. Anders blijf je bezig. Ik wil de bern en mijn vriendin de aandacht geven die ze verdienen.”
En verder?
“Ik word ook wel blij als ik een goed idee heb bedacht voor een video. We zijn nu bezig voor het UMCG, ze willen mensen werven. Dan zijn we lang aan het denken: ‘Hoe kunnen we dit het beste aanpakken?’ En dan schiet het plots te binnen, dat is geweldig. Soms zijn we al bezig aan een campagne en kom ik ineens op een beter idee en gaan we daar voor. Het is lastig voor de mensen om me heen, maar ik vind wel dat creativiteit leidend moet zijn.”

Waar word je bang van?
“O van advocaat Kappelhof! Haha. Ik heb wel eens met hem gebeld, om te vragen of hij zin heeft een video op te nemen met me. Dat zag hij niet zo zitten, er was al genoeg aandacht aan hem besteed. Kijk maar eens naar zijn reviews op Google, dan snap je het wel. Die video is wel viral gegaan, maar eigenlijk definieert dat mijn werk niet. Over het algemeen heb ik gewoon een leuk praatje mei de minsken.”
Heb je concurrenten als Vlogger?
“Nee, niet echt. Fansels hast TikTok Tammo út Greens, maar dat zie ik niet echt als concurrentie. Ik heb nog nooit met hem samengewerkt, wel eens aan gedacht om dat te doen. Volgens mij ben ik hem wel eens tegengekomen, hij studeerde aan de popacademie in Leeuwarden en woonde in hetzelfde huis als waar vrienden van mij woonden. Zo ben ik Emiel van de Hûnekop ook tegengekomen.”
Wat voor muziek maak je? Vergelijkbaar met de Hûnekop?
“Nee, dat niet. Al speel ik wel op it Hûnekopfestival. Zo gaat dat vaak met creatieve personen, zoveel nieuwe ideeën en plannen. Ik meitsje ferskes yn it Frysk. Ik speel gitaar en zing erbij. Als je me beschrijft als singer-songwriter is dat weer wat te rustig, maar zo zou je het wel kunnen noemen. Mijn artiestennaam? Gewoan: de Fryske Vlogger.”
Krijg je wel eens kritiek op je werk?
“Ja soms krijg ik wel kritiek van mensen die het dreech vinden dat ik daklozen in beeld breng. Maar die zijn altijd in de stad te vinden en hebben een interessant verhaal. Ik zou juist wel een portret willen maken van alle mensen die hier op straat rondhangen. Ik kreeg van een van de mensen op straat wel eens te horen: ‘Ik vind het goed wat je doet, je geeft ons zo echt een gezicht.’”
Wat zijn je wensen voor de toekomst?
“Nou, wat ik heel leuk vind is eigenlijk een verhaal te vertellen. Zoals de video die ik heb gemaakt nadat ik een harde schijf op straat vond. Of toen ik mijn auto ging verkopen. Dat vond ik heel leuk om te doen, het maken van video’s die je ook echt wil blijven kijken. Langere video’s met meer inhoud. Dat kost alleen zoveel tijd.”
