Een dag niet gewassen is een dag niet geleefd
De meeste mensen beginnen hun dag met een kop koffie. Judith Boendermaker niet: “Ik sta op en loop met de wasmand naar de wasmachine, dat vind ik heerlijk.” Wassen ontspant haar, terwijl het voor velen een zware of tijdrovende klus is. Met die gedachte start ze een bedrijf: de Wasvrouw. Een wasservice voor iedereen die het zelf niet meer kan, of er gewoonweg geen tijd voor heeft.
Judith woont sinds kort weer met haar kinderen bij haar ouders. Na vier jaar op Curaçao te hebben gewoond, keerde ze door een relatiebreuk terug naar Nederland. Hier merkte ze dat haar liefde voor de was niet door iedereen gedeeld werd. “Ik had eerder een idee voor een wasserette,” vertelt ze. “Mijn schoonzus deed een oproep voor een model, in een ouderwetse wasserette-setting. Toen dacht ik nog aan het openen van een wasserette met een loungegedeelte, waar iedereen samenkomt en de was doet. Maar dat heb ik losgelaten.”
Toch bleef het idee hangen. Vooral omdat ze merkte hoe vaak mensen in haar omgeving vastliepen op de was. “Ik was zelf gastouder geweest, mijn moeder doet mantelzorg, en mijn vader nam regelmatig de was van opa mee. Dat lijkt zoiets kleins, maar het is voor veel mensen een enorme klus.” Toen ze hoorde dat wasgoed in de thuiszorg vaak incompleet of verkeerd terugkomt, viel het kwartje. “Daar moet toch iets beters voor te bedenken zijn.” En dat deed ze. Wasvrouw is een haal- en brengservice voor wasgoed. Geen ingewikkeld systeem, maar gewoon iemand die je was ophaalt, schoon en netjes terugbrengt en indien gewenst ook strijkt. Vooral gericht op mensen die dat zelf niet (meer) goed kunnen, maar ook gezinnen en kleine ondernemers maken gebruik van haar service. “Ik heb nu bijvoorbeeld een B&B als klant. Die zijn superblij dat ze zich geen zorgen meer hoeven maken over het beddengoed.”
Judith werkt zowel op abonnementsbasis als op losse wasbeurten. De prijs hangt af van wat je nodig hebt: alleen wassen, of ook sorteren, strijken, opvouwen. “Ik probeer het zo flexibel mogelijk te houden. Elk huishouden is anders.” Promotie doet ze vooral via Instagram, maar ze gaat ook folders brengen bij diverse zorginstellingen. Ze wordt geholpen door haar nieuwe liefde. Hij helpt met de administratie, het maken van de website en de folders. Judith legt uit: “Dat is niks voor mij, ik wil lekker bezig zijn.”
En ze heeft grote dromen. “Ik zou het heel gaaf vinden om van Wasvrouw iets groters te maken. Misschien ooit een stichting, met mensen die niet alleen de was halen en brengen, maar ook een praatje maken. Een beetje sociale controle, een wekelijks praatje, dat betekent zoveel voor mensen.” In haar hoofd rijden er al busjes rond met haar logo erop. Niet groot en massaal, maar wel herkenbaar en persoonlijk. “Een keten van betrokken mensen die met liefde de was verzorgen voor wie dat nodig heeft. Hoe mooi zou dat zijn?”
Judith is nog maar net begonnen, vanaf april is ze bezig. Hoewel ze het nog combineert met een andere baan, ziet Judith de toekomst positief tegemoet. “Iedereen die ik vertel wat ik van plan ben reageert enthousiast. Vrienden en familie steunen me en vinden het echt een tof idee.”
En het belangrijkste: ze doet wat ze het liefste doet. Met het hart op de juiste plaats en een wasmand vol vers gevouwen was
