Beste lezers van Welkom! In Leeuwarden/Uit! In Leeuwarden,
Door de uitgever van dit voor jullie bekende magazine werd ik gevraagd om een column te schrijven over het uitgaan in Leeuwarden en om daar eens met een kritische blik naar te kijken.Voordat jullie deze column gaat lezen, is het misschien handig om te weten wie de persoon is achter zo’n stuk tekst. Vandaar dan ook een kleine introductie!
Mijn naam is Richard van Gelderen, 42 jaar jong en al mijn hele leven woonachtig in Leeuwarden. De Havo heb ik keurig netjes in acht jaar afgemaakt, daarna ben ik vijf jaar beroepsmilitair geweest. Vervolgens heb ik toen van alles en nog wat gedaan, voordat ik in de horeca belandde. Mijn grote passie is voetbal, wat ik tot voor kort nog in de praktijk beoefende, en mijn favoriete club is uiteraard SC Cambuur.
Op 30 september 2005 startte ik met café ‘t Wap aan het Willem Alexanderplein. Een buurtcafé in de wijk Nylân. De passie voor bruine kroegen zit er van jongs af aan al in; mijn vader Otto had in de jaren ’70 en ’80 ook een bruin café, te weten café de Plantage. Onder de ‘oudere’ lezers van dit blad misschien wel bekend. Hij zag het dan in eerste instantie ook totaal niet zitten dat ik dit café zou beginnen omdat hij weet wat de horeca allemaal met zich mee kan brengen. Mijn vader had liever dat ik was gaan studeren en een “normale” baan was gaan zoeken. Dit zat er echter niet in.
Inmiddels elf jaar verder kan ik goed begrijpen wat hij destijds bedoelde en ik zal proberen in mijn columns dit naar voren te brengen. Eigenlijk liep hij in die tijd ook al tegen dezelfde “problemen” aan als ik nu. Een azijnzeiker ben ik absoluut niet, maar leg wel graag de vinger op de zere plek en ga graag de discussie aan. Ik hoop dat jullie mijn columns met begrip en vooral plezier zullen lezen. Ik ga in ieder geval mijn best doen!
Groet,
Richard
