Ik ben vroeger begonnen als ontwerper bij een platenmaatschappij. Daarvoor maakte ik logo’s en artwork voor bijna elke danceartiest die je maar kunt opnoemen. Zelf houd ik heel erg van mooie, grafische ontwerpen waarbij alles draait om balans, diepe gedachtes, nuances, details en mooie verhaallijnen. Maar, wat blijkt? We willen alléén maar tieten.
Dat is ook de reden dat je deze saaie column ging lezen, toch? Door de titel? Het werkt! En daar ben ik heel erg blij mee, want nu heb ik jullie aandacht. Nu wil ik jullie vragen iets langer stil te staan bij kunstenaars die hun hart en ziel in iets stoppen. Om eens te kijken naar hun verhaal en de betekenis daarachter.
Dit is niet voor niks: veel werk is óók gesubsidieerd. Het is dan niet commercieel genoeg en levert te weinig op. Ik noem mijzelf een halve kunstenaar met mooie, vette designs en gedachtes aan de ene kant en half geklede dames aan de andere kant. Zo is er een beetje balans, want: seks sells! Om dat een beetje te veranderen, zullen we eerst bij onszelf moeten beginnen.
Maar goed.
Als ik Instagram open en alleen maar half geklede dames en heren zie, zie ik ze echt 0.0 procent diepgang vertellen. Dat ze alléén mooi zijn. Dan is er nog een lange weg te gaan, ben ik bang.
