De gemeente is ervoor om de burger en ondernemer te helpen, toch? Tenminste, daar ben ik altijd van uit gegaan. De manier waaróp is naar mijn mening echter voor verbetering vatbaar. Een week voor de landelijke verkiezingen ging ik een nieuwe stempas halen op het stadskantoor. Deze was waarschijnlijk tussen de bulten reclamefolders beland en in de container verdwenen. Mijn fout, sorry.
Bij de balie in de hal werd ik doorverwezen naar één van de balies aan de zijkant. Ik trok een nummertje en nam plaats op één van de banken in afwachting van mijn beurt. Met mij waren er ongeveer nóg 25 anderen. Ik begon me een beetje te ergeren… Waarom zijn er van de VIJFTIEN balies maar DRIE geopend? Echt niet te geloven. Maar ja, ik kon daar niets aan veranderen dus legde ik me er vol ongeloof maar bij neer. Ik vroeg me nog af waarom er niet even een paar mensen in die kantoren áchter die balies even snel bij konden springen door ook achter zo’n desk plaats te nemen. Waarom nou 25 man laten wachten? Vlak daarna viel m’n bek (excuus) open van verbazing. Ik zag een dame uit één van de kantoren achter de balies komen. Ze ging alle naastgelegen kantoren langs en zei met een grote glimlach tegen haar collega’s ‘Prettig weekend!’. Het was woensdagochtend half elf…
Snapt u het nog? Woensdagochtend half elf, 25 man in de wacht, drie van de vijftien balies open en je ziet gewoon iemand haar collega’s prettig weekend wensen. Skiet mij maar lek…
Ik moest denken aan goede vrienden van me die een vergunning voor hun café aanvroegen. Ze werden van top tot teen doorgezaagd door een ambtenaar over wat ze dan wel niet van plan waren en hoe ze dat dachten te gaan doen. Vervolgens werden de financiën van A tot Z even doorgenomen om uit te sluiten dat men niet met een nieuwe Klaas Bruinsma of Steve Brown (twee zware criminelen uit de Amsterdamse onderwereld uit de jaren ’80_red.) te maken had. Nadat dit allemaal in orde was, werd er na drie weken een voorzichtig belletje met de betreffende ambtenaar gepleegd, om eens te horen hoe het met de aanvraag voor de vergunning stond. De verbouwing van het café was reeds gaande en ze wilden graag vóór een bepaalde datum open. Het antwoord dat ze kregen was: ‘Geduld mevrouw en meneer, voor zo’n aanvraag staat zes tot acht weken…’.
Ik heb overigens op Theo Hiddema gestemd.
